Mineralogische eigenschappen
- Samenstelling: (Na,Ca)4(Al3Si9O24)Cl. Dit betekent dat scapoliet bestaat uit natrium, calcium, aluminium, silicium, zuurstof en chloor.
- Kleur: Geel, wit, grijs, roze, paars of kleurloos.
- Glans: Glasachtig tot zijdeachtig.
- Hardheid: 5 tot 6 op de schaal van Mohs, wat betekent dat het relatief zacht is.
- Transparantie: Doorzichtig tot doorschijnend.
- Kristalstelsel: Tetragonaal, wat betekent dat de kristallen vier gelijke zijden hebben.
- Mineralen groep: Silicaten.
Ontstaan van scapoliet
Scapoliet vormt zich in metamorfe en magmatische gesteenten, vaak onder hoge temperatuur en druk. Het komt vaak voor in marmers en gneisen en ontstaat door de reactie van calciumrijke mineralen met silica-rijke vloeistoffen. Gneisen zijn metamorf gesteenten met een gelaagde structuur, ontstaan door herordening van mineralen onder deze omstandigheden. Deze omstandigheden leiden tot de vorming van scapolietkristallen, die soms opvallend groot kunnen worden.
Geschiedenis
De naam scapoliet komt van het Griekse woord “skapos,” wat staaf betekent, verwijzend naar de typische prismatische kristallen van dit mineraal. Scapoliet is minder bekend dan andere edelstenen, maar wordt al eeuwenlang gewaardeerd als decoratief materiaal en voor sieraden. Het werd voor het eerst beschreven in de 18e eeuw.
Bijzondere kenmerken
Scapoliet is uniek vanwege zijn vaak heldere kleuren en glasachtige glans. Sommige exemplaren vertonen een kattenoog-effect (chatoyance), wat het extra aantrekkelijk maakt voor gebruik in sieraden. Daarnaast kan scapoliet fluoresceren onder ultraviolet licht, wat het geliefd maakt bij verzamelaars.
Interessante weetjes
- Scapoliet wordt vaak gevonden in marmergroeven, waar het samen met andere edelstenen voorkomt.
- Het is relatief zeldzaam in sieraden, maar wordt gewaardeerd vanwege zijn heldere kleuren.
- Vindplaatsen van scapoliet zijn onder andere Myanmar, Afghanistan, Tanzania en Canada.
- De fluorescerende eigenschap van scapoliet varieert per vindplaats en samenstelling.
