Auteur archieven: thegemgirl

Hyperstheen

getrommelde hyperstheen uit Canada.

Mineralogische eigenschappen

  • Samenstelling: (Mg,Fe)SiO3. Dit betekent dat hyperstheen bestaat uit magnesium, ijzer, silicium en zuurstof.
  • Kleur: Bruin, groen, grijs of zwart met een karakteristieke metallische glans.
  • Glans: Metaalachtig tot glasachtig.
  • Hardheid: 5 tot 6 op de schaal van Mohs, wat betekent dat het een matig hard mineraal is.
  • Transparantie: Opaak tot licht doorschijnend.
  • Kristalstelsel: Orthorombisch, wat betekent dat de kristallen vaak prismatische vormen hebben.
  • Mineralen groep: Pyroxenen.

Ontstaan van hyperstheen

Hyperstheen vormt zich in magmatische en metamorfe gesteenten. Het ontstaat bij hoge temperaturen en drukken en wordt vaak gevonden in peridotieten, norieten en andere ultramafische gesteenten. Ultramafische gesteenten zijn donkergekleurde gesteenten die rijk zijn aan magnesium en ijzer, met zeer weinig silica. Het mineraal kristalliseert uit silica-arme magma’s en is een belangrijk bestanddeel van sommige meteorieten.

Geschiedenis

De naam hyperstheen komt van de Griekse woorden “hyper” (boven) en “sthenos” (kracht), wat verwijst naar de hardheid en sterkte van het mineraal. Het werd voor het eerst beschreven in de 19e eeuw en is sindsdien geliefd bij verzamelaars vanwege zijn bijzondere glans en optische effecten. Hyperstheen wordt soms verward met andere pyroxenen, zoals bronziet en enstatiet.

Bijzondere kenmerken

Hyperstheen valt op door een bijzondere, glanzende uitstraling die lijkt op metaal. Deze glans ontstaat doordat licht wordt weerkaatst door dunne lagen binnen het mineraal. Het mineraal wordt vaak gebruikt in sieraden, vooral in cabochonvorm, om deze glans te benadrukken. Hyperstheen wordt gewaardeerd door zijn unieke optische verschijning.

Interessante weetjes

  • Hyperstheen wordt vaak gevonden in meteorieten en is daarom van groot belang voor de studie van het zonnestelsel.
  • Het mineraal is zeldzaam in sieraden, maar zeer geliefd vanwege zijn unieke schiller-effect.
  • Belangrijke vindplaatsen zijn Canada, Noorwegen, Groenland en Zuid-Afrika.
  • Hyperstheen werd in het verleden gebruikt als talisman vanwege zijn geaarde en beschermende eigenschappen.

Rhodochrosiet

Geslepen rhodochrosiet uit Argentinië.

Mineralogische eigenschappen

  • Samenstelling: MnCO3. Dit betekent dat rhodochrosiet bestaat uit mangaan, koolstof en zuurstof.
  • Kleur: Meestal roze tot rood, maar kan ook wit, grijs of bruin zijn.
  • Glans: Glasachtig tot parelachtig.
  • Hardheid: 3,5 tot 4 op de schaal van Mohs, wat betekent dat het een relatief zacht mineraal is.
  • Transparantie: Doorzichtig tot doorschijnend.
  • Kristalstelsel: Trigonaal, wat betekent dat de kristallen vaak driehoekige symmetrie hebben.
  • Mineralen groep: Carbonaten.

Ontstaan van rhodochrosiet

Rhodochrosiet ontstaat meestal in hydrothermale aders, waar warm water rijk aan mineralen door gesteenten stroomt en mangaan samen met koolstof neerslaat. Het kan ook ontstaan in sedimentaire gesteenten, waar chemische reacties tussen mangaanhoudende oplossingen en kalksteen plaatsvinden. Deze processen vormen vaak banden of lagen die het mineraal zijn kenmerkende patronen geven.

Geschiedenis

De naam rhodochrosiet is afgeleid van het Griekse woord “rhodos,” wat “roos” betekent, verwijzend naar de roze kleur van het mineraal. Het werd voor het eerst beschreven in de 19e eeuw en is sindsdien geliefd om zijn schoonheid. In de Andes-regio van Zuid-Amerika wordt rhodochrosiet ook wel “Inca-roos” genoemd en geassocieerd met culturele legendes en tradities.

Bijzondere kenmerken

Rhodochrosiet is uniek vanwege zijn opvallende roze tot rode kleur en zijn vaak bandachtige structuren. Deze banden ontstaan door afwisselende lagen van mangaan en andere mineralen. Door zijn zachte hardheid wordt rhodochrosiet voornamelijk gebruikt in cabochons, sierstenen en decoratieve objecten. Hoogwaardige kristallen worden zeer gewaardeerd door verzamelaars en kunnen transparant zijn met een glasachtige glans.

Interessante weetjes

  • Rhodochrosiet is de nationale steen van Argentinië, waar enkele van de mooiste exemplaren worden gevonden.
  • Inca-legendes zeggen dat rhodochrosiet de versteende tranen van hun koningen en koninginnen zijn.
  • Het mineraal wordt wereldwijd gevonden, met belangrijke vindplaatsen in Argentinië, Zuid-Afrika, Peru en de Verenigde Staten.

Aquamarijn

Aquamarijn kristallen met muscoviet uit Pakistan.

Mineralogische eigenschappen

  • Samenstelling: Be3Al2Si6O18. Dit betekent dat aquamarijn een variëteit is van de mineraalgroep beryl en bestaat uit beryllium, aluminium, silicium en zuurstof.
  • Kleur: Lichtblauw tot blauwgroen, afhankelijk van de hoeveelheid ijzer in het kristal.
  • Glans: Glasachtig.
  • Hardheid: 7,5 tot 8 op de schaal van Mohs, wat betekent dat het een zeer hard mineraal is.
  • Transparantie: Doorzichtig tot doorschijnend.
  • Kristalstelsel: Hexagonaal, met vaak lange, prismatische kristallen.
  • Mineralen groep: Beryl.

Ontstaan van aquamarijn

Aquamarijn ontstaat in pegmatieten, een grofkorrelig type stollingsgesteente dat rijk is aan zeldzame elementen zoals beryllium. Het mineraal kristalliseert bij hoge temperaturen en onder specifieke chemische omstandigheden. Aquamarijn wordt vaak gevonden in holtes en spleten van pegmatieten, samen met andere edelstenen zoals toermalijn en kwarts.

Geschiedenis

De naam aquamarijn komt van het Latijnse “aqua marina,” wat “zeewater” betekent, verwijzend naar de blauwgroene kleur van het mineraal. Het werd in de oudheid beschouwd als een steen van de zee en werd door zeelieden als talisman gebruikt om bescherming te bieden tijdens hun reizen. Aquamarijn is al eeuwenlang populair in sieraden vanwege zijn prachtige kleur en helderheid.

Bijzondere kenmerken

Aquamarijn staat bekend om zijn heldere, lichtblauwe tinten en uitstekende transparantie. De combinatie van kleur, helderheid en duurzaamheid maakt aquamarijn zeer kostbaar en geliefd bij verzamelaars en in sieraden. Het mineraal heeft vaak een glasachtige glans en wordt meestal in langwerpige, prismatische kristallen gevonden. Door zijn hardheid en duurzaamheid is het zeer geschikt voor sieraden. Bovendien vertonen sommige aquamarijnen een katteoog-effect (chatoyance) wanneer ze op een specifieke manier worden geslepen.

Interessante weetjes

  • De aquamarijn uit Pakistan, met name uit de regio’s Skardu en Gilgit-Baltistan, is zeer kostbaar vanwege de intense kleur, hoge helderheid en uitdagende winning in afgelegen berggebieden.
  • De grootste aquamarijnkristallen worden gevonden in Brazilië, waaronder een exemplaar van meer dan 100 kilogram.
  • In de middeleeuwen geloofde men dat aquamarijn de waarheid hielp onthullen en werd het vaak gebruikt door waarzeggers.
  • Het wordt gevonden in landen zoals Brazilië, Pakistan, Madagaskar en Nigeria.

Pyriet

Pyriet kubus kristallen uit Navajun, Spanje.

Mineralogische eigenschappen

  • Samenstelling: FeS2. Dit betekent dat pyriet uit ijzer en zwavel bestaat.
  • Kleur: Messinggeel, waardoor het vaak wordt verward met goud. Soms kan pyriet een zilverachtige glans hebben, afhankelijk van de oppervlakteoxidatie of lichtinval.
  • Glans: Metaalachtig.
  • Hardheid: 6 tot 6,5 op de schaal van Mohs, wat betekent dat het relatief hard is.
  • Transparantie: Opaak, laat geen licht door.
  • Kristalstelsel: Kubisch, met vaak perfect gevormde kubus- of octaëderkristallen.
  • Mineralen groep: Sulfiden.

Ontstaan van pyriet

Pyriet ontstaat in een breed scala aan omgevingen, waaronder sedimentaire, metamorfe en stollingsgesteenten. Het vormt zich vaak uit hydrothermale oplossingen, waar ijzer en zwavel reageren en kristalliseren. Pyriet komt ook voor in kolenlagen en kan ontstaan als een secundair mineraal door de omzetting van organisch materiaal onder anaerobe omstandigheden, wat betekent dat het ontstaat in een omgeving zonder zuurstof, zoals diep onder de grond of in afgesloten sedimenten.

Geschiedenis

Pyriet dankt zijn naam aan het Griekse woord “pyr,” wat “vuur” betekent, omdat het vonken geeft wanneer het tegen staal wordt geslagen. Het wordt al sinds de oudheid gebruikt om vuur te maken. Tijdens de Gouden Eeuw werd het ook wel “fools gold” genoemd vanwege zijn gelijkenis met echt goud, wat leidde tot teleurstelling bij goudzoekers.

Bijzondere kenmerken

Pyriet staat bekend om zijn gouden glans en vaak perfecte kubusvormige kristallen. Deze eigenschappen maken het een geliefd mineraal bij verzamelaars. Het mineraal oxideert echter snel in vochtige omstandigheden, waarbij zwavelzuur en ijzerhydroxiden ontstaan. Pyriet kan ook kleine hoeveelheden edelmetalen zoals goud bevatten, wat het economisch interessant maakt in sommige afzettingen.

Interessante weetjes

  • Pyriet kan onder vochtige omstandigheden ontleden, een proces dat bekend staat als “pyriet rot.” Hierbij ontstaan zwavelzuur en ijzeroxiden, wat schadelijk kan zijn.
  • Het wordt vaak gevonden in combinatie met andere mineralen, zoals kwarts, galeniet en calciet.
  • Pyrietafzettingen kunnen ook belangrijke bronnen van zwavel zijn.
  • Sommige fossielen, zoals ammonieten, kunnen “verpyritiseerd,” zijn, waarbij het organisch materiaal is vervangen door pyriet.

Granaat

Geslepen granaat almandien uit India.

Mineralogische eigenschappen

  • Samenstelling: Afhankelijk van de soort, algemeen wordt de formule weergegeven als X3Y2(SiO4)3, waarbij X calcium, magnesium, ijzer of mangaan kan zijn, en Y aluminium, ijzer of chroom.
  • Kleur: Meestal rood, maar ook oranje, geel, groen, paars, bruin, zwart of kleurloos.
  • Glans: Glasachtig tot harsachtig.
  • Hardheid: 6,5 tot 7,5 op de schaal van Mohs, wat betekent dat het een hard mineraal is.
  • Transparantie: Doorzichtig tot opaak.
  • Kristalstelsel: Kubisch, wat betekent dat de kristallen vaak symmetrisch en geometrisch zijn.
  • Mineralen groep: Silicaten.

Ontstaan van granaat

Granaat vormt zich onder hoge druk en temperatuur in metamorfe gesteenten zoals schist en gneis, maar kan ook voorkomen in stollingsgesteenten. Het ontstaat door de herordening van mineralen in gesteente, vaak tijdens bergvormingsprocessen, waarbij gesteenten door druk en temperatuur worden vervormd en omhooggeduwd om bergen te vormen. Granaten worden vaak gevonden in kristalvormige clusters en worden geassocieerd met mineralen zoals mica, kwarts en veldspaat.

Geschiedenis

De naam granaat is afgeleid van het Latijnse woord “granatus,” wat “zaad” betekent, verwijzend naar de gelijkenis met de zaden van een granaatappel. Granaten worden al duizenden jaren gewaardeerd in sieraden en kunstvoorwerpen, van het oude Egypte tot middeleeuws Europa. In de oudheid geloofde men dat granaten bescherming boden tegen gevaar en ongeluk, en ze werden vaak in amuletten verwerkt.

Bijzondere kenmerken

Granaat is vooral bekend om zijn rijke kleuren en duurzaamheid. Sommige variëteiten, zoals tsavoriet (groen) en spessartien (oranje), zijn bijzonder zeldzaam en gewild. Granaten hebben geen splijting, wat betekent dat ze breken in onregelmatige vormen in plaats van langs gladde vlakken. Dit maakt ze ideaal voor slijpen en gebruik in sieraden. Bovendien vertonen sommige granaten bijzondere optische effecten, zoals stervorming of kleurverandering afhankelijk van het licht.

Interessante weetjes

  • De groene granaat tsavoriet, ontdekt in de jaren 1960, is een van de zeldzaamste edelstenen ter wereld.
  • Granaten worden gevonden op alle continenten, maar belangrijke vindplaatsen zijn India, Madagaskar, Tanzania, Rusland en de Verenigde Staten.
  • In sommige culturen werden granaten gezien als stenen van vriendschap en werden ze als geschenken uitgewisseld.

Haliet

Mineralogische eigenschappen

  • Samenstelling: NaCl. Dit betekent dat haliet uit natrium en chloride bestaat, oftewel keukenzout.
  • Kleur: Meestal kleurloos of wit, maar kan ook roze, blauw, paars, geel of oranje zijn door insluitsels of onzuiverheden.
  • Glans: Glasachtig.
  • Hardheid: 2 tot 2,5 op de schaal van Mohs, wat betekent dat het een zeer zacht mineraal is.
  • Transparantie: Doorzichtig tot doorschijnend.
  • Kristalstelsel: Kubisch, wat betekent dat het vaak in kubusvormige kristallen groeit.
  • Mineralen groep: Halogeniden.

Ontstaan van haliet

Haliet ontstaat door de verdamping van zout water, zoals in afgesloten zeeën, meren of lagunes. Wanneer het water verdampt, blijven de opgeloste mineralen achter en kristalliseren ze. Dit proces kan miljoenen jaren duren en leidt tot de vorming van dikke zoutlagen, die vaak diep onder de grond worden aangetroffen. Haliet wordt ook gevormd in moderne zoutpannen, waar zout wordt gewonnen door zeewater te laten verdampen.

Geschiedenis

Haliet, of steen zout, wordt al duizenden jaren door mensen gebruikt. In de oudheid werd het beschouwd als een waardevol handelsproduct, soms zelfs “wit goud” genoemd. Het was essentieel voor het conserveren van voedsel voordat moderne koelmethoden beschikbaar waren. De naam haliet is afgeleid van het Griekse woord “halos,” wat zout of zee betekent.

Bijzondere kenmerken

Haliet is gemakkelijk oplosbaar in water en heeft een kenmerkende zoute smaak. Het groeit vaak in prachtige kubusvormige kristallen die helder en glanzend zijn. Sommige halietkristallen vertonen bijzondere kleuren zoals roze of paars, veroorzaakt door insluitsels van andere mineralen of natuurlijke straling. Vanwege zijn zachtheid en oplosbaarheid wordt haliet zelden in sieraden gebruikt, maar het wordt wel verzameld vanwege zijn esthetische vormen.

Interessante weetjes

  • Haliet wordt op grote schaal gewonnen in zoutmijnen over de hele wereld, waaronder in Duitsland, Polen, de Verenigde Staten en India.
  • Het beroemde roze zout uit de Himalaya is eigenlijk een variëteit van haliet en wordt vaak gebruikt in de keuken.
  • In sommige culturen werd zout gebruikt als betaalmiddel vanwege de hoge waarde.
  • Halietkristallen kunnen groeien in perfect symmetrische kubussen, wat ze populair maakt bij verzamelaars.

Apofyliet

Witte Apofyliet uit India.

Mineralogische eigenschappen

  • Samenstelling: KCa4Si8O20(F,OH) • 8H2O. Dit betekent dat apofyliet bestaat uit kalium, calcium, silicium, zuurstof, fluor of hydroxide, en water.
  • Kleur: Meestal kleurloos tot wit, maar kan ook roze, groen of geel zijn.
  • Glans: Glasachtig tot parelachtig.
  • Hardheid: 4,5 tot 5 op de schaal van Mohs, wat betekent dat het relatief zacht is.
  • Transparantie: Doorzichtig tot doorschijnend.
  • Kristalstelsel: Tetragonaal, wat betekent dat de kristallen vaak vierkante of rechthoekige symmetrie hebben.
  • Mineralen groep: Silicaten.

Ontstaan van apofyliet

Apofyliet vormt zich in basaltische gesteenten of andere vulkanische omgevingen. Het ontstaat uit hydrothermale oplossingen, waarbij mineraalrijke vloeistoffen neerslaan in openingen of holtes van het gesteente. Apofyliet bevat daarom veel watermoleculen. Apofyliet groeit vaak samen met andere mineralen zoals stilbiet en kwarts, en vormt prachtige clusters.

Geschiedenis

De naam apofyliet komt van het Griekse woord “apophylliso,” wat “afschilferen” betekent, omdat het mineraal gemakkelijk splijt bij verhitting. Het werd voor het eerst beschreven in de 18e eeuw en wordt sindsdien gewaardeerd om zijn opvallende kristallen. Apofyliet is populair onder mineralenverzamelaars en wordt ook gebruikt in decoratieve toepassingen.

Bijzondere kenmerken

Apofyliet staat bekend om zijn perfecte splijting en glasachtige glans. Spiegelapofyliet wordt gewaardeerd om zijn reflecterende eigenschappen. Sommige kristallen vertonen een optisch effect genaamd “parelmoerglans,” vooral wanneer ze licht reflecteren. De groene en roze variëteiten zijn het meest gewild vanwege hun zeldzaamheid. Dankzij de transparantie en unieke vormen wordt apofyliet vaak tentoongesteld in musea en gebruikt als decoratie.

Interessante weetjes

  • Apofyliet wordt vaak gevonden in India, een van de grootste leveranciers van dit mineraal.
  • Zeldzame dubbele termijnen: Sommige apofylietkristallen hebben een dubbele terminaalstructuur, wat betekent dat beide uiteinden perfect gevormd zijn. Ook wel dubbeleinder genoemd.
  • Historische betekenis: In sommige oude culturen werd apofyliet beschouwd als een “droomsteen,” waarvan men geloofde dat het de verbinding met dromen en spirituele werelden versterkte.

Agaat

Geslepen agaat uit Brazilië

Mineralogische eigenschappen

  • Samenstelling: SiO2. Dit betekent dat agaat volledig uit siliciumdioxide bestaat.
  • Kleur: Variabel, vaak met banden van wit, grijs, rood, bruin, geel, blauw of groen.
  • Glans: Glasachtig tot zijdeachtig.
  • Hardheid: 6,5 tot 7 op de schaal van Mohs, wat betekent dat het een hard mineraal is.
  • Transparantie: Doorzichtig tot opaak.
  • Kristalstelsel: Hexagonaal, typerend voor kwarts.
  • Mineralen groep: Kwartsvarianten.

Ontstaan van agaat

Agaat ontstaat in vulkanische gesteenten of oude lavastromen, waar silica-rijke oplossingen in holtes vloeien en geleidelijk kristalliseren. Het karakteristieke bandenpatroon ontstaat doordat verschillende lagen van mineralen zich afzetten in de holte, vaak over een zeer lange periode. Elke laag kan een andere samenstelling of kleur hebben, wat leidt tot de prachtige patronen die agaat zo geliefd maken.

Geschiedenis

Agaat dankt zijn naam aan de rivier de Achates (nu de Dirillo) op Sicilië, waar het al in de oudheid werd gewonnen. Het mineraal werd gebruikt door de oude Egyptenaren, Grieken en Romeinen voor sieraden, zegelringen en amuletten. Agaat werd ook vaak geassocieerd met bescherming en werd in de middeleeuwen gebruikt om het kwaad af te weren en moed te geven.

Bijzondere kenmerken

Agaat is uniek vanwege zijn gelaagde structuur, die vaak bestaat uit kleurrijke banden. Geen twee stukken agaat zijn hetzelfde, wat het mineraal zeer gewild maakt bij verzamelaars. Sommige soorten agaat vertonen speciale effecten, zoals een “oog”-vormig patroon of dendritische insluitsels die lijken op mos of takken. Dankzij de hardheid en duurzaamheid is agaat geschikt voor sieraden en decoratie objecten.

Interessante weetjes

  • Agaat wordt bijna over de hele wereld gevonden en is dan ook één van de meest gevonden mineralen ter wereld.
  • In oude tradities geloofde men dat agaat de drager bescherming bood tegen gevaar en negatieve energie.
  • Sommige agaatsoorten worden kunstmatig gekleurd om hun patronen te accentueren, een techniek die al sinds de oudheid wordt toegepast.

Maansteen

Witte maansteen uit India.

Mineralogische eigenschappen

  • Samenstelling: KAlSi3O8. Dit betekent dat maansteen een veldspaatmineraal is dat bestaat uit kalium, aluminium, silicium en zuurstof.
  • Kleur: Meestal kleurloos tot wit, met een blauwachtige glans; soms grijs, bruin, geel of groen.
  • Glans: Parelachtig tot glasachtig.
  • Hardheid: 6 tot 6,5 op de schaal van Mohs, wat betekent dat het relatief zacht is.
  • Transparantie: Doorzichtig tot doorschijnend.
  • Kristalstelsel: Monoklien, wat betekent dat de kristallen een asymmetrische vorm hebben.
  • Mineralen groep: Veldspaten.

Ontstaan van maansteen

Maansteen ontstaat in gesteenten die langzaam afkoelen, zoals stollingsgesteenten. Het bijzondere lichtspel, dat bekendstaat als adularescentie, komt door fijne lagen van verschillende soorten veldspaat in de steen, die het licht op een speciale manier weerkaatsen. Dit optische effect maakt maansteen bijzonder aantrekkelijk.

Geschiedenis

De naam maansteen is afgeleid van het mysterieuze lichtspel dat doet denken aan het licht van de maan. Het mineraal werd al in de oudheid gebruikt in sieraden, vooral door de Romeinen, die dachten dat het was gevormd door maanlicht. Maansteen werd ook geassocieerd met magie en mystiek en speelde een belangrijke rol in diverse culturen als amulet voor bescherming en geluk.

Bijzondere kenmerken

Maansteen is vooral bekend om zijn adularescentie, een glans die lijkt te bewegen over het oppervlak van de steen. Dit effect wordt veroorzaakt door de microstructuur van het mineraal. Maansteen komt vaak voor in afgeronde of cabochonvormige slijpvormen, die het lichtspel versterken. Het is een geliefd mineraal in sieraden dankzij zijn zachte kleuren en mystieke uitstraling.

Interessante weetjes

  • Maansteen wordt vaak geassocieerd met vrouwelijke energie en wordt gezien als een symbool van intuïtie en emotionele balans.
  • Het mineraal wordt gevonden in landen zoals India, Sri Lanka, Myanmar, en Madagaskar.
  • In sommige culturen geloofde men dat maansteen voorspellende krachten had en gebruikt kon worden om dromen te versterken.

Toermalijn

Groene toermalijn op kwarts uit Pakistan.

Mineralogische eigenschappen

  • Samenstelling: (Na,Ca)(Li,Mg,Al)3Al6(BO3)3Si6O18(OH)4. Dit betekent dat toermalijn een complexe structuur heeft met elementen zoals natrium, calcium, lithium, magnesium, aluminium, silicium, boor, zuurstof en waterstof.
  • Kleur: Veel variaties, waaronder groen, roze, blauw, zwart, bruin, en meerkleurig.
  • Glans: Glasachtig.
  • Hardheid: 7 tot 7,5 op de schaal van Mohs, wat betekent dat het een relatief hard mineraal is.
  • Transparantie: Doorzichtig tot opaak.
  • Kristalstelsel: Trigonaal, wat betekent dat de kristallen drie symmetrische assen hebben.
  • Mineralen groep: Silicaten.

Ontstaan van toermalijn

Toermalijn vormt zich meestal in pegmatieten, een type grofkorrelig stollingsgesteente dat rijk is aan zeldzame elementen. Het ontstaat wanneer magma langzaam afkoelt en mineralen uit kristalliseren. Toermalijn komt ook voor in metamorfe gesteenten, zoals schist en marmer, waar het ontstaat door hoge temperaturen en druk. Groene toermalijn, ook bekend als verdeliet, wordt vaak gevonden in associatie met kwarts en albiet in landen zoals Brazilië, Pakistan en Afghanistan.

Geschiedenis

De naam toermalijn komt van het Singalese woord “turmali,” dat “steen met gemengde kleuren” betekent. Het mineraal werd door Nederlandse handelaren in de 18e eeuw naar Europa gebracht vanuit Sri Lanka.

Bijzondere kenmerken

Toermalijn is uniek vanwege zijn brede scala aan kleuren en het vermogen om meerdere kleuren in één kristal te combineren. Dit fenomeen, bekend als polychroïsme, maakt toermalijn zeer aantrekkelijk voor sieraden. Daarnaast is toermalijn pyro-elektrisch, wat betekent dat het elektrische lading kan opbouwen wanneer het wordt verwarmd, en piezo-elektrisch, wat betekent dat het lading kan genereren onder druk. Een voorbeeld hiervan is het gebruik van toermalijn in drukgevoelige apparaten zoals microfoons en sensoren.

Interessante weetjes

  • Veel mensen geloven dat zwarte toermalijn negatieve energie kan weren. Het wordt tot de dag van vandaag nog steeds door mensen om die reden in hun huis gelegd.
  • Zeldzame soorten, zoals de roze tot rode rubelliet, zijn zeer gewild bij verzamelaars.
  • Toermalijn wordt gevonden op locaties over de hele wereld, waaronder Brazilië, Afghanistan, Pakistan, en de Verenigde Staten.