
Mineralogische eigenschappen
- Samenstelling: (Mg,Fe)SiO3. Dit betekent dat hyperstheen bestaat uit magnesium, ijzer, silicium en zuurstof.
- Kleur: Bruin, groen, grijs of zwart met een karakteristieke metallische glans.
- Glans: Metaalachtig tot glasachtig.
- Hardheid: 5 tot 6 op de schaal van Mohs, wat betekent dat het een matig hard mineraal is.
- Transparantie: Opaak tot licht doorschijnend.
- Kristalstelsel: Orthorombisch, wat betekent dat de kristallen vaak prismatische vormen hebben.
- Mineralen groep: Pyroxenen.
Ontstaan van hyperstheen
Hyperstheen vormt zich in magmatische en metamorfe gesteenten. Het ontstaat bij hoge temperaturen en drukken en wordt vaak gevonden in peridotieten, norieten en andere ultramafische gesteenten. Ultramafische gesteenten zijn donkergekleurde gesteenten die rijk zijn aan magnesium en ijzer, met zeer weinig silica. Het mineraal kristalliseert uit silica-arme magma’s en is een belangrijk bestanddeel van sommige meteorieten.
Geschiedenis
De naam hyperstheen komt van de Griekse woorden “hyper” (boven) en “sthenos” (kracht), wat verwijst naar de hardheid en sterkte van het mineraal. Het werd voor het eerst beschreven in de 19e eeuw en is sindsdien geliefd bij verzamelaars vanwege zijn bijzondere glans en optische effecten. Hyperstheen wordt soms verward met andere pyroxenen, zoals bronziet en enstatiet.
Bijzondere kenmerken
Hyperstheen valt op door een bijzondere, glanzende uitstraling die lijkt op metaal. Deze glans ontstaat doordat licht wordt weerkaatst door dunne lagen binnen het mineraal. Het mineraal wordt vaak gebruikt in sieraden, vooral in cabochonvorm, om deze glans te benadrukken. Hyperstheen wordt gewaardeerd door zijn unieke optische verschijning.
Interessante weetjes
- Hyperstheen wordt vaak gevonden in meteorieten en is daarom van groot belang voor de studie van het zonnestelsel.
- Het mineraal is zeldzaam in sieraden, maar zeer geliefd vanwege zijn unieke schiller-effect.
- Belangrijke vindplaatsen zijn Canada, Noorwegen, Groenland en Zuid-Afrika.
- Hyperstheen werd in het verleden gebruikt als talisman vanwege zijn geaarde en beschermende eigenschappen.